COBY MANDERS
VALUE
Life. Ethics over Image. Dream and Act.
I have a great urge to improve lives and processes which depend upon life, with respect for nature. Because nature is life and life is bigger than architecture. I acknowledge the value of human life as a part of nature; the condition for all spatial activity. I don't sell content, I serve it. Because every act of design has to be valid, responsive and responsible.
I think of my projects as generous. Like a tree they grow dependent on their specific clients and their needs and dreams and the geographical context. I believe this building approach contributes to physical and mental wellbeing and a healthier world.
'By repeating very simple rules, the tree creates a very complex order. But a tree also decides its own specific form as it grows. A tree decides its shape in response to its surroundings. A tree is always open toward the environment.' - Toyo Ito: Generative Order
Ethics over Image.
-
I think of myself as a flexible thinker, openminded and interested in all life.
-
I have a great urge to improve lives and processes which depend upon life, with respect for nature.
-
I believe life is bigger than architecture.
-
Ik erken de waarde van mens als onderdeel van de natuur, de conditie voor alle ruimtelijke handelingen.
-
Ik verkoop geen inhoud, ik dien die. Want iedere ontwerpdaad moet worden verantwoord.
Bescheiden, sociaal, empathisch en geschikt.
Zo wil ik werken. Deze ethiek richt mijn denken en doen op 5 manieren:
-
In ruimtelijk werk staat het menselijke altijd voor het zakelijke, dus is goede architectuur niet perfect.
-
Elk ruimtelijk werk is gebonden aan verschillende belangen en andere bedrijvigheden, dus is goede architectuur afhankelijk.
-
Ruimte werkt altijd door in tijd en is ingebed in processen van toe-eigening door niet-experten, dus is goede architectuur nooit af.
-
Ruimtelijk werken slaat een brug tussen doen en denken, dus is goede architectuur tegelijkertijd concreet én mentaal.
-
Ruimtelijk werken is voortdurend oefenen en leren van ervaringen doorheen de tijd, dus weten goede architecten het nooit beter.
Listen, then talk. Dialogue.
Ik vind dat ik als ontwerper van ruimte veel verantwoordelijkheid draag voor het toekomstige welzijn van de mensen die in die ruimte zullen vertoeven. Omdat ik me hiervoor aansprakelijk voel, kies ik duidelijk voor een open attitude: ik wil eerst en vooral luisteren en dan pas praten. Zo kan ik intens samenwerken met jou, de opdrachtgever, als spelverdeler tussen jouw noden en wensen en mijn kennis en ervaring. Het leert me dat wanneer wij ons samen in dialoog kunnen openstellen voor het onverwachte en het nieuwe, ontwerpoplossingen écht kunnen verrassen in plaats van alleen maar te voldoen.
Doing well by doing good. Generous.
Ik noem mijn projecten genereus: ze nemen, zoals een boom groeit, telkens een karakteristieke vorm aan afhankelijk van hun specifieke opdrachtgevers en de geografische context. Ik geloof dat architectuur op deze manier bijdraagt aan een gezondere wereld en fysiek en mentaal welzijn.
'Instead, we argue, that within the context of nearness*, “the birth of the audience” (the user/s) can never be limited to the field of interpretation. It cannot but be extended to the creative process of building: any architecture of nearness* implies the dynamic involvement of its inhabitant(s) not after, but before space(s) are designed.' - Karen Embrechts, Coby Manders, Inge Somers. Paper Nearness*, Wor(l)ds of Interior, Polytechnico Milano, 2010